انواع مختلف روان درمانی

درمان شناختی رفتاری یک درمان کوتاه مدت و هدف گرا است که بر پیوند بین افکار (شناخت) و اعمال ما (رفتار) تمرکز می کند. این هدف برای کمک به افراد در تغییر الگوهای فکری است که باعث رفتار ناسالم، غیرمولد یا ناتوان کننده می شود.

روان درمانگران اغلب از این رویکرد برای افرادی که از اضطراب، افسردگی، استرس یا فوبیا رنج می برند استفاده می کنند. همچنین در میان افرادی که به دنبال غلبه بر عادات و اعتیادهای مضر مانند سیگار کشیدن، پرخوری یا قمار هستند، محبوب است.

در طول جلسات CBT، شما با درمانگر خود کار می کنید تا یاد بگیرید چگونه افکار یا باورهای منفی مداوم را بشناسید و به آنها پاسخ سازنده تری بدهید. به عنوان مثال، اگر عادت دارید هر زمان که اشتباه می کنید فکر کنید: "من در همه چیز وحشتناک هستم"، CBT برای کمک به شما طراحی شده است که به این فکر توجه کنید، افکار جایگزین را شناسایی کنید (به عنوان مثال، "اشتباهات من را وحشتناک نمی کنند. آنها از من انسان می سازند»)، و راه واقع بینانه تری را برای مشاهده موقعیت انتخاب کنید (مثلاً، «اگرچه این اشتباه را مرتکب شدم، اما بسیاری از کارها را به درستی انجام می دهم و اکنون از این خطا درس گرفته ام»). اعتقاد بر این است که ایجاد این تغییرات مثبت در افکار شما منجر به تغییر مثبت در رفتار شما می شود.

توجه داشته باشید که CBT یک جزء تکلیف دارد - پیگیری در طول جلسات انجام می شود.

درمان روان پویایی

درمان روان پویشی بر این نکته تأکید می کند که چگونه برخی رویدادها و روابط زندگی، چه در گذشته و چه در حال حاضر، بر احساسات، روابط و انتخاب های فعلی شما تأثیر می گذارد. هدف آن این است که به شما کمک کند تا احساسات منفی و احساسات سرکوب شده را بشناسید و درک کنید تا بتوانید تعارضات روانی درونی را حل کنید و تجربیات زندگی، عزت نفس و روابط را بهبود بخشید. این روش درمانی محبوب برای افرادی است که افسرده هستند.

یک درمانگر روان پویشی شما را تشویق می کند که در مورد طیف وسیعی از مسائل به طور آشکار صحبت کنید تا به شما کمک کند تا خاطرات، تجربیات یا رویاهای مختلفی را کشف کنید که به شکل گیری زندگی شما کمک کرده است. به طور خاص، دلایلی را بررسی خواهید کرد که چرا تصمیمات یا اقدامات نامطلوب خاصی را در گذشته اتخاذ کرده اید تا به شما در جلوگیری از انتخاب های نامطلوب مشابه در آینده کمک کند. شما همچنین می توانید از این درک جدید از خود برای حل موقعیت های مشکل ساز فعلی و بهبود روابط استفاده کنید.

درمان روان پویشی گاهی اوقات ممکن است یک درمان کوتاه مدت موثر باشد، اما اغلب یک سال یا بیشتر طول می کشد تا مزایای پایدار به دست آید.

رفتار درمانی دیالکتیکی (DBT)

درمان رفتار درمانی دیالکتیکی (DBT) نوعی درمان رفتاری شناختی است. هدف اصلی آن این است که به افراد مهارت‌هایی بدهد تا احساسات خود را تنظیم کنند، استرس را به شیوه‌ای سالم مدیریت کنند، روابط را بهبود بخشند و آگاهانه زندگی کنند. DBT که در ابتدا برای درمان افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی توسعه یافته بود، اکنون برای درمان انواع شرایط روانی استفاده می شود و اعتقاد بر این است که به ویژه برای افرادی که به ظاهر غیرقابل کنترل و احساسات منفی شدید یا کسانی که ممکن است به سمت آسیب به خود تمایل داشته باشند مفید باشد.

تفاوت DBT با CBT در این است که به شما می آموزد که تجربیات شما واقعی هستند و نشان می دهد که چگونه خود را بپذیرید، حتی با چالش های منحصر به فرد و تجربیات زندگی. درمان معمولاً شامل جلسات انفرادی با روان‌درمانگر و جلسات گروهی تحت رهبری درمانگر است که در آن شرکت‌کنندگان مهارت‌ها و رفتارهای مورد نیاز برای یک زندگی روزمره قابل کنترل‌تر را توسعه داده و تمرین می‌کنند. در هر دو موقعیت، بیماران DBT یاد می‌گیرند که چگونه به احساسات برچسب بزنند، احساسات خشمگین را مدیریت کنند و در تعارض بدون تسلیم شدن به تمایلات تکانشی هدایت شوند و از احساسات خود در لحظه حال آگاه شوند.

مانند CBT، DBT نیز دارای یک جزء تکالیف است. DBT به طور ایده آل هم به صورت گروهی و هم در جلسات فردی به طور همزمان انجام می شود. مردم معمولاً این مخلوط را بسیار مفید می دانند.

درمان انسانی/تجربه ای

برخلاف درمان‌های مبتنی بر رفتار، درمان انسانی/تجربه‌گرا به جای مجموعه رفتارهایی که یک مقوله روان‌شناختی خاص را تشکیل می‌دهند، بر ماهیت فردی فرد تمرکز می‌کند. رویکرد کل نگر درمان بر کل فرد، به ویژه رفتارهای مثبت و توانایی او برای رشد، شفا و یافتن خودشکوفایی از طریق خودکاوشی تأکید دارد. افراد مبتلا به افسردگی، اضطراب و اختلالات هراس و عزت نفس پایین اغلب به دنبال این رویکرد هستند.

درمان انسان گرایانه از دو تکنیک رایج تشکیل شده است: گشتالت درمانی و درمان مشتری محور. گشتالت درمانی به افراد کمک می کند تا بر احساسات و تجربیات «اینجا و اکنون» تمرکز کنند تا درک خود از علل اصلی آن احساسات. درمانگر به شما کمک می کند تا احساسات و تجربیات خود را از طریق تکنیک های خلاقانه و تجربی، مانند اجرای مجدد هدایت شده، ایفای نقش، حرکات اغراق آمیز و سایر تمرینات کشف کنید. هدف برانگیختن احساسات در موقعیت‌های مختلف است و به فرد تحت درمان این امکان را می‌دهد تا از آن احساسات آگاه شده و آن‌ها را درک کند.

درمان مبتنی بر مشتری یا شخص بر این ایده متمرکز است که افراد می توانند خودشان در مورد زمینه های روانشناختی که می خواهند کشف کنند تصمیم بگیرند و بهترین می دانند که چگونه در مورد آن اقدام کنند. درمانگر که به عنوان یک شکل درمانی «غیر رهنمودی» شناخته می‌شود، درمانجو را به سمت هیچ جهت یا نتیجه خاصی هدایت نمی‌کند، بلکه محیطی حمایتی برای مراجع ایجاد می‌کند که هویت، احساسات، تجربیات یا عواطف خود را بررسی می‌کند. می توانید از درمانگر خود انتظار داشته باشید که با همدلی، صمیمیت، احترام و عدم قضاوت به دیدگاه شما گوش دهد و رشد و خودشناسی شما را تشویق کند.